Buszujący w zbożu // J. D. Salinger

"Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawę; dla dojrzałego natomiast - że pragnie skromnie dla niej żyć."

Tytuł: Buszujący z zbożu

Autor: J. D. Salinger

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 304

Ocena na goodreads: 3,8 ★

Moja ocena: 4,5/5 ★

"Buszujący w zbożu" stał się moim wakacyjnym klasykiem. Na pewno jeszcze nie raz przeczytam tę książkę i jestem pewna, że za każdym razem odbiorę ją inaczej. Raz będę rozumieć głównego bohatera, a raz powiem, że jest po prostu głupi. Tę książkę albo się kocha albo nienawidzi, zależy to od tego, jak patrzymy na świat oraz od naszego wieku. Ja, w wieku piętnastu lat nie miałam problemu ze zrozumieniem naszego szesnastoletniego bohatera. Ale najpierw przejdźmy do fabuły.  

Szesnastoletni Holden zostaje wydalony z kolejnej szkoły. Nie może się pogodzić z otaczającą go głupotą, podłością a przede wszystkim obłudą. Podejmuje spontaniczną decyzję o ucieczce ze szkoły. Przez kilka dni szwenda się po Nowym Jorku. Na swojej drodze Holden spotyka wiele osób, które w jakimś stopniu zmieniają jego światopogląd. Książka w dużej mierze opowiada o relacjach głównego bohatera z rodzeństwem. Możemy przeczytać o jego stosunku do dziewczyn i o wielu innych sprawach. Holden często wraca do przeszłości, rozpamiętuje niektóre wydarzenia. W skrócie jest to książka o dojrzewaniu, uważam, że jest to lektura obowiązkowa dla osób w wieku Holdena. Styl autora jest idealnie wpasowany w bohatera. Nie jest to język typowo książkowy, jest to język jakim mówi młodzież (a raczej mówiła, bo książka została wydana w 1951 r.). Często spotykamy się ze zwrotami takimi, jak "nie zlewam", "rany kota", czy "nie bujam". Przez te zabiegi książka jest momentami okropnie śmieszna.

Strasznie trudno jest mi się wypowiedzieć o Holdenie. Z jednej strony rozumiem go, ale z drugiej strony uważam, że mógłby się za siebie wziąć. Jest bardzo inteligentny, nie można zaprzeczyć, w dzisiejszych czasach nazwalibyśmy go "zdolnym leniem". Phoebe, siostra Holdena, jest moją ulubioną bohaterką. Jest uroczą i bardzo mądrą dziewczynką. Nie znalazłam bohatera, którego mogłabym nie polubić. Główny bohater nawet jeśli nie pałał sympatią do danej osoby zawsze potrafił znaleźć w niej coś dobrego.

Trzymajcie się,

Ania